Ben yanarım için için,
Gül de yanar lale için,
Bu kâinat yaratıldı,
En sevgili bir gül için.
Haktan geldim, hakka vardım,
Gönlümü bir güle verdim.
Şefaatine nail olmak,
Oldu ömrüm, davam, derdim.
Gül Tutan Eller Gül Kokar
“Diken güle sığındı da ateşten kurtuldu.” — Hz. Mevlânâ Eller gördüm koklanacak,…
Hasret / Gül Kokulu Şiirler
14 Asır geçse de üzerinden Hiçbir şey eksilmedi özleminden Güneş, sadece kıbleden…
Pınara Doğru / Gül Kokulu Şiirler
Deniz biter bir gün, kara görünür Meçhul diyarlara yönelir kafileler Yalçın dağlar…
Tatlı Acılar / Gül Kokulu Şiirler
Gözlerim önümü bile görmüyor artık Kulaklarım ise taş duvarlardan sağır Giydiğim elbiselerin…
Orası / Gül kokulu Şiirler
Hiç hevesli değilim bu dünyaya Gülleri ister açsın, ister solsun Gül kokulu…
Nedâmet / Gül Kokulu Şiirler
“Herkes hesabını yapsın!” deyip emir verdiler Ben de küçük bir kâğıda yazdım…