Ara
Deniz biter bir gün, kara görünür
Meçhul diyarlara yönelir kafileler
Yalçın dağlar var ki, yaya yürünür
Dikenler üstüne serilir seccadeler
Cennet köprüleri o dağların ardında
Yükün azsa korkma, rahat geçersin
Yine de tuzaklar varsa dört bir yanında
Gül kokusunu takip et, rahat edersin
Susadıysan Kevser Pınarı’ndan içersin.
14 Asır geçse de üzerinden Hiçbir şey eksilmedi özleminden Güneş, sadece kıbleden…
Gözlerim önümü bile görmüyor artık Kulaklarım ise taş duvarlardan sağır Giydiğim elbiselerin…
Hiç hevesli değilim bu dünyaya Gülleri ister açsın, ister solsun Gül kokulu…
“Herkes hesabını yapsın!” deyip emir verdiler Ben de küçük bir kâğıda yazdım…
“Diken güle sığındı da ateşten kurtuldu.” — Hz. Mevlânâ Eller gördüm…
Son yıllarda şifalı bitkilerin sağlığımız üzerine olan etkilerinden daha çok yararlanır olduk.…
