Park Yeri / Hayat Öyküsü

Rahatsız olan bir dostumu ziyaret için yattığı hastaneye gitmiştim.

Ziyaret nedeni hastalık olduğu için insanın kafası gayri ihtiyari takılıyor; benim de öyle oldu herhalde...

Hastanenin park yerine girdim; tıklım tıklım doluydu. Park etmek için çaba sarf eden birçok araba vardı; ne hikmetse benim önümde, park sahasında beş-altı araba alacak bir yer gördüm. Tabii ki park ettim ve ziyaretimi yapmak üzere arkama bakmadan hastaneye girdim.

Arkadaşımı gördükten sonra, arabama binip hareket etmek üzereyken hemen arabanın önünde kocaman bir tabela gördüm. Üzerinde, “Engellilere ait park yeri” yazısı vardı, yaptığım hata nedeniyle beynimden vurulmuşa döndüm.

Ama bitmedi… Arabanın sileceğine takılmış bir not kağıdında da, “Park yerimi aldınız, engelimi de ister misiniz?” diye yazıyordu.

Bu güne kadar böyle bir densizlik yapmamıştım. Kendimden utandım…