İnsan, meselâ bir paraya baktığında, gözü onun kâğıdını, aklı onun değerini, duyguları da o değerle nelere ulaşabileceğini görür. Ya da bir sanat eserine baktığında, gözü maddesini, aklı diğer sanat eserleri arasındaki yerini, duyguları ise o eserin mesajlarını alır.
Şu an bir sergideyiz: dünya sergisi.
Çiçeğinden böceğine, atomundan güneşlerine kadar her şeyiyle güzel yapılmış eserler sergileniyor, üstelik tazeleniyor Âlemler Rabbinin eserleri…
Seyrettiğimiz bu âleme baktığımızda da sadece maddesini görmemeliyiz.
Bu kadar güzelliklerin yaratılması, bize de akıl ve duyguların verilmesi boşuna olabilir mi?