Yavuz ve Kanunî devirlerinin ünlü şeyhülislamı Zenbilli Ali Efendi, bir inkârcıyla konuşuyordu. Adam dedi ki:
“Ben şeytanların ve cinlerin varlığını kabul etmiyorum. Çünkü ömrüm boyunca onlardan hiçbirini görmedim.”
Zenbilli Ali Efendi, bu münkir adamı ikna eden şöyle bir cevap verdi:
“Öyleyse ben de sizde akıl ve iz’an olduğunu kabul etmiyorum. Çünkü gözlerim öyle bir şey görmüyor.”
…
Bu kısa ama anlamlı tarihi hatıradan iki önemli mesaj alıyoruz: Birincisi; bir şeyin olması ya da olmaması insanın görmesine bağlı değildir. Âlemde bizim görmediğimiz şeyler, gördüklerimizden çok daha fazladır; ama onlar varlar.
İkincisi de; bir münazarada önemli olan davamızı mantıklı bir şekilde anlatabilmeli ve delilleriyle ortaya koyabilmeliyiz. Bunun için de bilgili olmalıyız.