Annesinin elinden tutmak istemeyen ve ısrarla bu elden kurtulmaya çalışan
küçük kız çocuğunu göstererek, genç öğrencisine sordu bilge:
“Ne görüyorsun?”
“Söz dinlemeyen yaramaz bir çocuğu ve annesini.”
“Daha başka ne görüyorsun?”
“Bilemiyorum efendim!..”
“Ben kendimi görüyorum…”
“Nasıl efendim?..”
“Allah'ın rahmet elini her defasında bırakıyorum kendim başarabilirmişim gibi… Ama her zorlukta o eli arıyorum tekrar.”
“Ben de öyleyim efendim...”
“Daha başka ne görüyorsun peki?”
“Öğrenmek isterim efendim.”
“Annelerin kalbine merhameti yerleştiren, Rahmetinin büyüklüğünü göstererek
her defasında yine uzatıyor bizlere rahmet elini.”