Bir horoz varmış. Her sabah namazı vakti dokunaklı sesiyle ötüyormuş.
Fakat bir tilki kümese dadanmış. Horoza demiş ki:
“Ezan vakti böyle ötüp insanları uyandırma. Yoksa yapacağımı bilirim!..”
Bu tehdit karşısında horoz korkmuş ve kendi kendine demiş ki:
“Madem mecburiyet var ötmeyeyim, canımı kurtarayım… Hem nasıl olsa başka horozlar da var…”
Ve horoz namaz vakti ötmeyi bırakmış...
Bir süre sonra tilki tekrar gelmiş ve demiş ki:
“Eğer tavuklar gibi gıdaklamazsan senin tüylerini yolarım; daha başka neler ederim neler!..”
Horoz, bu tehdit üzerine horozluktan da vazgeçmiş ve tavuklar gibi gıdaklamaya başlamış…
Aradan bir süre daha geçmiş. Zalim tilki tekrar gelmiş ve bu kez şöyle demiş:
“Şimdi de tavuklar gibi yumurtlamazsan yarın senin işini bitiririm!..”
Bunun üzerine horoz ağlamaya başlamış ve “Ah keşke” demiş, “Sabah namazı vaktinde öterken ölseydim!..”
…
Evet zalimlerin gayrimeşru isteklerini yerine getirdikçe zulüm durmaz daha da artar...
Yüce Allah (cc) ise, inananlara dayanma gücü verecek şu yolu gösteriyor: “Benden korkarsanız çıkış kapısı açarım... Ummadığınız yerden rızıklandırırım.”