Sürekli başkalarını tenkit etmekle uğraşan insan,
asıl kendinden memnun değil demektir.
***
Ismarlama mutluluk olmaz.
Mesela çok güzel geçmiş, eğlenceli bir toplantı yaşadınız diyelim.
“Ne güzeldi, bir daha yapalım.” diye tekrar organize ederseniz,
asla aynı tadı alamazsınız.
Çünkü “Mutlu olacağım, mutlu olmalıyım.” diye diye mutlu olunmaz.
***
Kalabalık bir caddede yürürken,
sanki herkes sizin üzerinize geliyormuş gibi hissedebilirsiniz.
Ama unutmayın ki
o insanların da hepsi sizin hissettiğiniz gibi hissediyorlar.
***
Çok düşülen bir hata da,
başkalarının sorunlarını onların yerine çözmeye kalkmaktır.
Oysa taşıma su ile değirmen dönmez.
Biz başkalarına sadece fikir verebiliriz, o da sorulursa.
O kadar.
Ötesi onunla Rabbi arasındadır.
***
İdeallerine kıyasla kendini yetersiz gören kişiler,
kendilerini o yüksek konuma uydurmak için,
kibir ve övünme gibi haller sergilerler.
***
“Sen merkep olduktan sonra, semer vuran çok olur” denilmiştir.
“İnsanlar hayatıma çok karışıyorlar” diye şikayet eden kişi,
asıl kendisinin bu müdaheleleri davet ettiğini fark etmelidir.