TR EN

Dil Seçin

Ara

Ölümü Ebedi Hayata Yol Yapan Allah’a Hamd Olsun

Ölümü Ebedi Hayata Yol Yapan Allah’a Hamd Olsun

İnsan için, beraber yediği içtiği, güldüğü ağladığı, sevdiği insanları uğurlamak kolay değil. Bunu yaşayanlara da Rabbimiz kolaylıklar, sabırlar ihsan eylesin. Hz. Peygamberimiz (asm) “Ölüm müminin hediyesidir.” (Beyhakî; Hâkim) buyuruyor. Hem alınan hem verilen bir hediye ölüm. Daha güzel bir hayata geçmekle alınan bir hediye; emanet olan hayatı güzelce yaşayıp kulunun sahibine verdiği hediye… Ölüm ne güzel imanla bakınca…

Rahmet yağıyor sicim gibi…

Dökülüyor gökten sayısız hazineler üzerime…

Haberini alıyorum ki, bir dostumun babası vefat etmiş.

Dilim, kalbim duaya duruyor. 

Kısa zaman önce ziyaret etmiştim. Yolculuk hali vardı üzerinde. Onun halinde kendimi hayal ettim. Ayna tuttu yüzüme… İşte olup olacağımız bu belki. Yerinden kalkamayan nuranî bir ihtiyar. Ömrünü güzel yaşamış, hayatını samimi, dindar bir çizgide yürütmüş. Hürmet görüyor çocuklarından, torunlarından. Gıpta etmedim değil ona.

Ve o da yola koyulmuş…

Varsın, olsun. Böyle vefatlar da olsun, böyle göçmeler de olsun. Vuslatı özleyenlerin ayrılığı değil bayramı oluyor ölüm. 

Tamam ayrılıyoruz dostlarımızdan ama Sevgililer Sevgilisinin, O Büyük Dostun, O Mahbub-u Lâyezâl’in yanına uğurladığımız için tesellimiz büyük, ümidimiz baskın.

Hatta bir açıdan seviniyoruz, kurtuldular dünya meşakkatinden diye. 

İnsan için, beraber yediği içtiği, güldüğü ağladığı, sevdiği insanları uğurlamak kolay değil. Bunu yaşayanlara da Rabbimiz kolaylıklar, sabırlar ihsan eylesin.

Hz. Peygamberimiz (asm) “Ölüm müminin hediyesidir.” (Beyhakî; Hâkim) buyuruyor. Hem alınan hem verilen bir hediye ölüm. Daha güzel bir hayata geçmekle alınan bir hediye; emanet olan hayatı güzelce yaşayıp kulunun sahibine verdiği hediye… Ölüm ne güzel imanla bakınca… 

Rabbimiz razı olsun hediyemizden, kusurlarımızı af ve mağfiret silgisiyle silsin. Şehadetle yaşayıp şehadetle bitirelim inşaallah hayat defterimizin son cümlesini. Duamız bu…

Ölüm ne ki? 

Kavuşmak olduktan sonra…

Ölüm ne ki? 

Ebedî bir vuslata yol olduktan sonra…

Rabbim! Hayatı, her nimetini güzel verdin. Şüphesiz hayat güzelse, daha güzel hayata geçiş yolu olan ölüm de güzel. Bunu, sevgili Peygamberimizle (asm) bildik. Kâinatın Sahibinin Elçisi, Sözcüsü olan Hz. Peygamber (asm) ile bildik. “Ölüm güzel şey, budur perde ardından haber, / Hiç güzel olmasaydı ölür müydü Peygamber?”

Ölüm bir yoldur, herkes geçecek; varılacak menzili ahirettir, herkes varacak.

Gidişler, varışlar Allah’a olduktan sonra, gam yok bu yolda. Varmak Allah’a olunca, vuslatın sevinci ayrılığın acısını dindirir bu yolda…

Gidişler, Mahbub-u Bâki olan Allah’a olduktan sonra, dünya ne oluyor ki? Can ne oluyor ki? Can verilip şan alınan bir yol bu… 

Ölüm dediğimiz nedir ki? Emanetin sahibi emanetini alıyor… O verdi, O aldı. Daha güzelini vermek için aldı.  

Rabbim razı olanlardan eylesin. Hayatını hayatının sahibine verdiğinin bilincinde olan, memnun gönül erlerinden eylesin.

Yâ Rabbi! Senin yolun güzel, Resulün güzel, bu yola giren de güzelleşiyor. Ölümü de kulların için ebedî saadete yolculuk yapıyorsun. Rabbim mübarek eylesin seferimizi. 

Bizim de çok değil, belki bu yıl, belki bu ay, belki bu günler içindedir yolculuğumuz. 

Ayna tutar. Ayna olur her ölüm… Her ölüm bize kendi ölümümüzü hatırlatır. Hatırlatmalıdır.

Tâ ki, nazarımızı faniden bâki olana çevirelim; hedefimizi büyütelim…

Hayatı verene hamd olsun. 

Hayatı ebedi yapana hamd olsun.

Ölümü ona yol yapana hamd olsun.

Ahiretin pasaportu iman nimetini veren Rabbimize hamd olsun. 

Göçebeler gibi bir yayladan daha güzel bir yaylaya bizi konduran Rabbimize hamd olsun.

Cennetten dünyaya getiren, dünyadan tekrar ebedi hayata götüren Rabbimize hamd olsun. 

Hayatımız, mematımız, yolculuğumuz mübarek olsun. Hayat defterimizin son cümlesi kelime-i şehadet olsun.

Eşhedü en lâ ilâhe illallah ve eşhedü enne Muhammeden abduhu ve rasûlüh…

Es-salâtü ve’s-selâmu aleyke yâ Rasûlallah…