Bayram Kuşları
Kuşların bayramı var mı?
Elbette var.
Baksanıza içinizdeki kuşlara;
Pır, pır...
*
Kuşların da bayramı olduğunu içimdeki kuşlardan biliyorum.
Kuşların bayramı var.
Kuşlarımın, kuşlarının ve hatta kuşların bayramı yoksa bile;
Kuşların içindeki kuşların bayramı var!
*
Bayram gelmiş;
Yüzlerden belli... Gözlerden belli.
Bayram gelmiş;
Dillerden belli, ve ellerden belli.
Bayram niye gelsin ki yüzlerden, gözlerden belli değilse?..
Ve bayram nasıl gelsin dillerden belli değilse, ellerden belli değilse?..
*
Bize ulaşan bayramı kendimizde hapsetmemeliyiz galiba...
Bayram; “müjdeler gibi” dolaşmalı aramızda. Bayram; bir takdir gibi bize ulaştıkça onu hemen aktarmalıyız yanımızdakilere, öyle değil mi?
Bayram sıcacık bir kor gibi, beyaz bir güvercin gibi dolaşmalı elden ele, konmalı omuzdan omuza.
Bayram sevgi gibi akmalı gönülden gönle.
Ve bayram çocuklara ulaşmalı.
*
Kuşların bayramı var mı?
Elbette var.
İçlerindeki bayram yerleri kuşlarla dolu değilse neden ayakları yere değmiyor ki çocukların?..
*
Bayram, gelirse ve bizde kalırsa; ağlar içimizde... Hüzün olur oturur!
Hadi bayramı bir kor gibi, bir müjde gibi ve sevgi gibi aktaralım diğerlerine...
Bayramı bize ulaşan bir emanet gibi aktaralım. Özellikle de çocuklara...
Çünkü çocuklar bayramların “asıl” sahibi!
Biz, bize ulaşmış olan bayramları onlara vermeliyiz, çünkü çocuklar bayramı en iyi hissediyor, en iyi yaşıyor ve en iyi bölüşüyor...
*
Bayram paylaşmak demek:
Çocukların bayramı varsa, bizim de var.
Bizim bayramımız varsa kuşların da bayramı var.
Yaşasın içimizdeki pır pır bayram kuşları...
***
İçimizdeki Renkler
Sevilen bir insan hatırlayın;
Ama bu insan her ağzını açtığında, bugüne kadar başına gelmiş olan bütün istenmeyenleri ardı ardına ve nefes almadan sıralıyor olsun!..
Sevilen bir insan hatırlayın;
Ama bu insan çevresindeki herkesin her gizlisini merak ediyor, biliyor ve ortaya seriyor olsun!..
Sevilen bir insan hatırlayın;
Hastalıklardan, cesetlerden, kazalardan, belalardan... Hayırsızlardan, uğursuzlardan başka konular için çene yormuyor olsun!..
*
Sevilen bir insan hatırlayın;
Sevgilerden bîhaber… Müjdeleri unutmuş… Ve gözleri yıldızsız gecelerin renginde!..
*
Sevilen bir insan hatırlayın;
Sevdiğiniz hiçbir konuya girmeyen… Taşlı ve dikenli ve çamurlu yolların yolcusu… Nefesi çirkef kokuyor olsun!..
*
Resimler çizmekteyiz insanların zihnine;
İçimizden aldığımız renklerle!..
*
Şu renk, umut… Bu; müjde. Bu renk sevdanın rengi… O ise yarınların.
Resimler çiziyoruz içimizden aldığımız renklerle.
Kelimeler?..
Kelimeler gönüllere kılavuz.
*
Hadi, bana bir insan gösterin…
Bu insan hem seviliyor olsun herkes tarafından, hem de herkesin kuyusunu kazıyor olsun…
Hem yollara ışık tutuyor, hem de geleceğe toprak atıyor olsun!
Hem aydınlık, hem de karanlık olsun!
*
Şaka değil; sarf ettiğimiz her kelime çok önemli.
Resimler çiziyoruz insanların zihnine; içimizden aldığımız renklerle.
Acaba ben, kendi karşımda olsaydım, kendimi dinlemekten hoşlanır mıydım?..
Ve söylediğim kelimelerden yola çıkarak kendimi nasıl tanırdım?..
Merak etmeye değer!