Kadere inanan mutlu olur
Kadere iman eden kimse bütün varlığı ile Allah’a teslim olur. Allah’a teslim olan derin bir huzura kavuşur. “Allah ne yazdıysa başımıza o gelir.” der; olup biten hadiseler onu asla rahatsız etmez.
Peygamber Efendimiz, genç Sahâbîsi Abdullah İbni Abbas’a şu öğüdü vermişti:
Yavrucuğum!
Bütün bir ümmet toplanıp sana fayda temin etmeye çalışsa, ancak Allah’ın senin için takdir ettiği faydayı temin edebilir.
Ve bütün ümmet sana zarar vermeye kalksa, ancak Allah’ın senin hakkında takdir ettiği zararı verebilir.
Çünkü artık kaderi yazan kalem yazmaz olmuş, yazdığı yazılar değişmeyecek şekilde kesinleşmiştir.
Bu paha biçilmez öğüdü Peygamberinin kendisine de verdiğini düşünen her mü’min, içinin ferahladığını hisseder.
Şayet başına istemediği bir olay gelirse, şöyle yapsaydım böyle olurdu, böyle yapsaydım şöyle olurdu diye hayıflanmaz. “Allah böyle uygun görüp yarattı. O her istediğini yaratır.” diyerek Cenâb-ı Hakk’a bağlanır, şeytanın olumsuz etkilerine fırsat vermez.
Sıkıntılara sabreder; Allah’ın takdirine teslim olur. Başına bir felâket gelince “Bizim bütün varlığımız Allah’ındır ve sonunda yine Ona döneceğiz.” der.
Bir kimse “Başıma gelmesini Allah’ın takdir ettiği birşey mutlaka gerçekleşecektir. Allah’ın takdir etmediği birşey de kesinlikle olmayacaktır.” diye düşünmedikçe iyi bir mü’min olamaz. Üstelik böyle düşünmek ona derin bir gönül huzuru verir.
Şükrün sayısız yolları
Allah’a şükretmenin çeşitli yolları vardır.
Bu yolların en üstünü Ona ibadet etmektir.
Peygamber Efendimiz farz ibadetlerle yetinmezdi; onların dışında nafile namazlar kılar, hattâ bu sebeple ayak tabanları çatlar, baldırı şişerdi.
Onun günah korkusuyla veya bağışlanma arzusuyla ibadet ettiğini zanneden sevgili eşi Hz. Aişe, Resûlullah’ın bu tutumuna hayret etti. Geçmiş ve gelecek bütün hataları bağışlandığı halde kendisini niçin bu kadar yorduğunu öğrenmek istedi.
Resûl-i Ekrem de ona “Allah’a şükreden bir kul olmayayım mı?” diye cevap verdi.
Böylece, Allah’a ibadet etmenin en üstün bir şükür olduğunu ifade buyurdu.
(Peygamberimin Sevdiği Müslüman kitabından alınmıştır.)