MİRASYEDİ
Hepimiz dünden bugüne bıraktığımız mirası yiyoruz. Çocukluktan, gençlikten, olgunluktan kalan mirasımızla yaşıyoruz... Şimdi çalışalım ki, yarınlarımıza bir şeyler bırakabilelim.
MADEM GEÇİCİ...
“Her şey fani” diyordu radyodaki spiker. “Elinizdekilerden olduğunca lezzet almaya bakın.”
Ayrılıklardan kaçan insanı, böyle cümleler, takıp peşine sürüklüyor. Fakat bu mantık, lezzetin de fani olduğunu unutuyor... Soralım: “Haz bitince ne yapacağız? Başka bir zevkin peşine mi takılacağız? Ama o da bitecek!.. Nereye kadar?..”
Aslında bu bizim her zaman yaşadığımız bir duygu: Acıkmış halde yemeğe oturup, okula ya da işe yetişme telâşıyla, ne götürebilirsem kârdır diye koşturmaca yediğimiz yemekler. Veya sevdiğimiz bir şeyden zorunlu ayrılık zamanının gelmesi bize bu duyguyu hep yaşatır. Oysa ölümün bir mü’min için ayrılıklardan çok daha fazla, kavuşmalara vesile olduğunu unutmasak, her şey yerini bulmayacak mı?
Lezzet ve zevk peşinde koşan bizlere, bu müjdeli haber ne der acaba: “Dünyanın bin sene sürecek mutlu bir hayatı, Cennetin, bir saatlik mutluluğuna üstün gelemiyor...”
Öyle ise, dünya mutluluğundan daha çok, ebedî hayatın mutluluğunu düşünmeliyiz.
TANIMAK
Bir insanı dahi her şeyiyle anlamaktan aciz olan bizler, Allah’ın kemâlini anlamaktan da aciziz. Allah, bizim müptela olduğumuz veya aklımıza gelebilecek her türlü kusurdan, acizlikten, eksiklikten de uzaktır, münezzehtir.
TEMİZ KALMAK
Ayağın da temiz olsun, bastığın yer de, menzile tertemiz varasın...
ANNE ŞEFKATİ
Anne düşman olur mu?.. Anne şefkati, duyarsız kalır mı?
Ya kendi şefkatini bilelim diye annelere o şefkati veren Allah, insanı terk eder mi; insana ilgisiz kalır mı; insana düşman olur mu?..
İLERLEMEK
Bir insan, yaşarken hep aynı problemlerle boğuşuyorsa, olduğu yerde duruyordur. Ancak yolda ilerleyenler, değişik manzaralar görebilirler...