Can Aşı
öykü, hatıra
Müslümanlar yardımlaşmayı severler. Bir evden cenaze çıktığında da konu komşu onlara yardım olsun diye yemekler hazırlayıp cenaze evine götürürler. Bizim memlekette bu âdete “Can aşı” derler.
Bir gün bir mahallede cenaze varmış. Âdet olduğu üzere can aşı yapılmış dağıtılıyormuş. Fakat 5-6 yaşlarında bir çocuğa o telaşede kimse dikkat etmemiş, ona yemek vermemişler.
Çocuk bunu içerlemiş ve ağlaya ağlaya evine doğru yürümeye başlamış.
Yolda komşu kadına rast gelmiş.
Komşu kadın “Oğul niye ağlıyorsun?” diye sorunca, çocuk içini çeke çeke şöyle demiş:
“Herkese verdiler bana can aşı vermediler. Ama görecekler; babam ölünce ben de onlara vermeyecem.”
…
Kin beslemek, haset etmek gibi kötü huylar da böyledir; insanı kör eder.
Bir insan birisine kin besledi mi, ona nasıl zarar vereceğim diye düşünürken, kendi düşeceği durumu göremez olur.