Bir Belçikalı, evine en yakın kiliseye gitti ve papaza bir itirafta bulundu: “Beni bağışlamanızı istiyorum peder” dedi, “İkinci Dünya Savaşı’nda evimin bodrumunda bir Yahudi’yi sakladım.”
Papaz, adama üzülmemesini söyledi: “Çünkü yaptığın, bir günah değildir; tam aksine büyük bir sevap işlemişsin... Bir insanı kurtarmışsın...”
Adam, çekinerek bir itirafta daha bulundu: “Fakat kendisinden, evimin bodrumunda kaldığı her hafta için 30 frank para aldım.”
Papaz, onun bu davranışını da anlayışla karşıladı: “Yaptığın iyilik karşılığında ondan para alman övünülecek bir şey değildir ama, yine de bu parayı çok iyi bir iş karşılığında almışsın...”
İtirafçı Belçikalı bir “Oh” çektikten sonra, bir soru daha sormak istediğini söyledi:
“Elbette sorabilirsin “ dedi papaz. “Rahatlıkla sor sorunu...”
Belçikalı adam, son sorusunu fısıldarcasına sordu:
“Kendisine savaşın bittiğini söylemem gerekiyor mu?”