Hz. Hüseyin, bir gün misafirleriyle birlikte yemek yiyordu. Kölesi, kaza ile yemek kabını Hz. Hüseyin’in üzerine döktü. Hz. Hüseyin de bir anda öfkelenip köleye baktı. Bunu gören köle:
‘’Takva sahipleri öfkelerini yutanlardır.’’ mealindeki âyeti okuyunca Hz. Hüseyin’in sinirleri yatıştı ve: ‘’Öfkemi yuttum.’’ dedi.
Bunun üzerine köle, âyetin devamını okudu:
‘’Onlar insanların kusurlarını affedenlerdir.’’
Hz. Hüseyin:
‘’Kusurunu affettim.’’ karşılığını verdi.
Köle, ayetin sonunu da okudu:
‘’Allah, iyilik yapanları sever.’’
Hz. Hüseyin, ‘’İyilik olarak seni âzâd ediyorum. Artık hür ve serbestsin.’’ dedi.
Köle ise son derece sevindi ve çok mutlu oldu.
Hz. Hüseyin, yanındaki misafirlerine, şu çarpıcı açıklamayı yaptı:
‘’Gördünüz, Allah’ın kitabından bir âyet bilmesi ve yerinde okuması onun, hem cezadan kurtulmasına, hem de hürriyetine kavuşmasına neden oldu. Bizler de Allah’ın kitabından ne kadar çok şey öğrenir ve uygularsak o kadar hür yaşarız; nefsimizin ve dünyanın esaretinden kurtuluruz. Ayrıca Allah bizi o kadar mükâfatlandırır’.’