Lüzumsuz şeyleri sakın alma yanına!
Yükünü senden başkası asla taşımaz
‘Ayrılık’ bu, zaten herkes ona alışmış
Gidiyorsun diye kimse sana darılmaz
Sermayene göre yol alır vasıtalar
Bazen ‘ışık hızı’ ile bazen ‘aheste’
Yol ikiye ayrılsa da kural değişmez:
‘Dönüş bileti’ satılmaz bindiğin otobüste
Sevdiklerini düşünüp üzme kendini!
Nasıl olsa işlerine bakar çocuğun
İtiraz etsen de bir gün bitecek yolculuğun
“İnnâ Lillah ve innâ ileyhi râciûn.”