Delikanlı, katı yürekli, zalim bir kızı sevmiş ve onunla evlenmek istemişti. Ancak kız, korkunç bir şart ileri sürerek;
“Senin sevgini ölçmek istiyorum.” dedi. “Bunun için de köpeğime yedirmek üzere, bana annenin kalbini getireceksin.”
Delikanlı, tüyler ürperten bu teklif karşısında ne yapacağını şaşırmış ve uzun bir tereddütten sonra, kıza karşı olan hislerine mağlup olup, annesini öldürmeye karar vermişti. Annesi, belki de durumu fark ettiği için oğluna fazla direnmedi. Ve çocuk, onu öldürerek kalbini çıkarıp bir mendile sardı. Sonra da o zalim kızın evine doğru yola çıktı.
Kızın isteğini yerine getirmiş olmanın verdiği heyecan ile yolda koşarken, delikanlının ayağı bir taşa takıldı. Kendisi bir tarafa, mendil içindeki kalp bir tarafa fırladı. Canının acısından, ağzından ister istemez, “Ah anacığım!” sözleri döküldüğünde, annesinin tozlara bulanmış ve hâlâ soğumamış olan kalbinden şöyle bir ses yükseldi:
“Canım yavrum! Bir yerin acıdı mı?”
(Jean Richepin)