Ameliyat olan yaşlı teyze, torununu da yanına alıp kontrol için doktora gitmişler. Doktor bey nazik ve kibar bir insanmış. Yaşlı teyzeye saygı gösterip elini öpmek nezaketinde bulunmuş. Yaşlı teyze de oğlu gibi sevmiş bu doktoru, dualar etmiş.
Doktor bey o sırada yaşlı teyzenin yanındaki torununa dönüp hâl hatır sormuş, onunla karşılıklı kısa birkaç cümle konuşmuşlar.
Yaşlı teyzenin torunu mutluluktan uçmuş. Doktorun yanından ayrıldıktan sonra, “Anneanne” demiş, “Bu doktor ne kadar iyi birisi. Beni insan yerine koydu, benimle konuştu. Halbuki anne ve babamla gittiğim bir çok lokantada bile garsonlar beni çocuk yerine koyup yemek menüsü bile vermiyorlar.”