İstanbul feth olunduktan sonra, ilk kadısı Hızır Bey olmuştur. Hızır Bey, aynı zamanda değerli bir âlimdir de. Hızır Bey, yine kendisi gibi kıymetli bir âlim olan oğlu Sinan Paşa ile birlikte yemek yemektedir. Sinan Paşa, felsefe ile meşgul olduğundan bir takım yersiz endişeler ve lüzumsuz şüphelerden zihnini arındıramamaktadır. Hızır Bey ise, oğlunun bu durumundan bir hayli endişe duymaktadır. Yemekte söz döner dolaşır ve Sinan Paşa’nın şüphe ve endişelerine gelir. Hızır bey oğluna:
“Senin bu durumun öyle bir noktaya geldi ki, sen neredeyse şu önündeki tabağın varlığından da şüphe edeceksin.” der.
Sinan paşa:
“Eh ne yapalım ki, haklısınız. Ama ben de şüphe etmekte haklıyım.” deyince, Hızır Bey, bir şey söylemez. Sadece tabağı alır ve oğlunun kafasına hafifçe çarpar.
Öteki şüphelerini bilemeyiz ama, bu latifeli cevap, Sinan Paşa’nın tabak konusundaki şüphelerini silip atmış olsa gerektir.