Bilim adamları uzun yıllar boyunca yetiştirilme tarzının biyolojiyi ve genetiği doğrudan etkileyip etkilemeyeceğini merak etti.
Hatta bu soruyu cevaplandırmak için etik dışı yöntemlere başvuranlar bile oldu. Örneğin, Darwinci hayvan psikologları Luella Kellogg ve eşi Winthrop Kellogg tarihin en ürkütücü deneylerinden birine imza attı.
Hayatlarını zeki hayvan türlerini incelemeye adayan çift; ABD’deki Florida Eyalet Üniversitesi ve Indiana Eyalet Üniversitesi’nde laboratuvar çalışmaları yürütmüştü. Çift, bu çalışmaları bir ileri seviyeye taşıyarak Gua adlı yavru bir şempanzeyi, kendi bebekleri Donald’la kardeş gibi yetiştirmeye karar verdi.
Deney başladığında dişi şempanze henüz 7,5 aylık, Donald ise 10 aylıktı. İki bilim insanı başta 5 yıl sürmesi planlanan bu deneyde insan gibi yetiştirilen bir şempanzenin sınırları ne denli zorlayabileceğini görmek istedi.
Gua’nın gelişim sürecini görüntüleyen ve sonunda bunu bir belgesel haline getiren çift, şempanzeye tıpkı Donald’a davrandıkları gibi davrandı. Gua tıpkı bir insan yavrusu gibi giydirildi, beslendi ve erkek kardeşiyle(!) aynı görevleri üstlendi.
Birkaç ay içinde Gua’nın çok hızlı gelişim gösterdiği anlaşıldı. Dik yürümeye başlayan şempanze çatalla yemek yiyor, 20 basit komuta cevap veriyor ve hatta Donald’dan “daha akıllı” diye niteleniyordu.
Öte yandan iki yavru arasındaki farklılıklar da çok hızlı ortaya çıktı. Donald insanları fiziksel görüntü ve yüzlerinden tanırken, şempanze Gua kokuları ve giydikleri kıyafetleri baz alıyordu.
Donald 16 aylıkken kelimeler kurmaya başladı ama Gua konuşabileceğine dair hiçbir belirti göstermedi. Çift, Gua’nın gelişebileceği son noktaya kadar geldiğini düşünüyordu. Zira türün fizyolojisi ve beyin gelişimi, insan iletişimine izin vermiyordu.
Ancak deney ilerlerken, Donald’ın şempanzeden daha fazla etkilendiği görüldü. Gua’nın Donald’a benzemesi beklenirken tam tersi bir tablo ortaya çıktı.
Şempanzenin çıkardığı sesleri taklit eden Donald, insanları ısırmaya, bir şempanze gibi oynamaya ve dört ayak üzerinde hareket etmeye başladı.
Donald’ın giderek şempanzelere benzediğini gören aile 9 ayın sonunda deneyi mecburen durdurdu.
Johns Hopkins Berman Biyoetik Enstitüsü’nden Jeffrey Kahn, çiftin bu sonucu öngörmüş olması gerektiğini düşünüyor: “Köpek yavrusu olan bir bebek yetiştirirseniz, yavru köpeğin insan özelliklerini öğrenmesini beklemezsiniz” diyen bilim adamı şunu ekliyordu: “Ancak yerlerde sürünen ve köpekler gibi havlayan küçük çocukları kim görmemiştir?”
Gua deneyin sona ermesinin ardından ABD’nin Florida Primat Araştırma Merkezine gönderildi ve bir yıl sonra burada zatürre nedeniyle öldü.
Bebekliğindeki bu travma ve örselenmeyi ömrü boyunca atlatamayan Donald ise büyüyüp doktor oldu ama 42 yaşında intihar ederek hayatına son verdi.
Evrim teorisini ispatlamak için kendi çocukları üzerinde insanlık dışı deney yapan bu psikologları hazin son bekliyordu.