alicankirili@zaferdergisi.com
E-mail adresimize sıkça soru gelmesi okuyucularımızın çocuk eğitimine önem verdiğini ve makalelerimizi dikkatle okuduğunu gösteriyor. Gelen bütün sorularınıza cevap veriyoruz ve sizlerden teşekkür notları alıyoruz. Çoğu sorular yeni makalelerin yazılmasına vesile oluyor. Okuyucularımıza gösterdikleri bu ilgiden dolayı teşekkür ediyoruz.
Yazı işlerindeki arkadaşlarla yaptığımız görüşmede okuyuculardan gelen soruları ve yazdığımız cevapları dergimizde yayımlamanın faydalı olacağına karar verdik. Bu aydan itibaren makalemizin sonunda, bize ayrılan bölümün el verdiği ölçüde, sorularınızı ve cevaplarını yayımlayacağız.
“ÇOCUĞUM SALDIRGAN VE SİNİRLİ”
1,5 yaşında, ilk ve tek erkek çocuğum var. Ancak çok sinirli ve hırçın. Kendisini sevmek isteyenlere karşı saldırgan davranıyor. Ne yapmam gerekiyor? Onu cezalandırmalı mıyım? Sizin yazılarınızdan çevremdeki herkes istifade ediyor. Şimdiden teşekkür eder hayırlı çalışmalar dilerim.
— N. Ş. Luzern-İsviçre
Çocuğun Oyuna İhtiyacı Var
Sayın N. Ş. Hanımefendi,
Çocuk yürümeye başladığı andan itibaren enerji doludur. Bu enerjisini oyun yoluyla boşaltmak zorundadır. Oyun, hem motor (hareketlerle ilgili) gelişim, hem de zihinsel gelişim için gerekli bir faaliyettir. Dört duvar arasına sıkışmış bir çocuk enerjisini boşaltacak hareketlerde bulunmak ister. Koltuklara tırmanır, sandalyeye çıkar, yatağının üstünden aşağıya atlar, oyuncak arabasını veya atını odadan odaya koşturur, bağırır, gürültü çıkarır. Anne baba bundan rahatsız olmasa bile, aşağı katta oturan komşuların rahatsız olacağı endişesiyle “atlama, koşma, gürültü yapma!” diyerek çocuğa sınır koyar. Hareketleri sınırlanan çocuk enerjisini yeterince boşaltamaz. Biriken enerji çocukta sıkıntı yapar. Öfkeli ve sinirli oluşunun sebebi bu sıkıntıdır. Oyun yoluyla boşaltamadığı enerjisini, etrafa saldırarak boşaltmaya çalışır. Bunu her zaman bilinçli olarak yapmaz. Baskı gördükçe sıkıntısı ve saldırganlığı artar. Saldırganlığın önüne geçmenin çaresi ceza değildir. Ceza işi iyice çıkmaza sokar.
Nasıl bir evde oturduğunuzu, çocuğunuzun oyun ihtiyacını karşılayıp karşılamadığınızı, yakın zamanda ateşli bir hastalık geçirip geçirmediğini, ona yeterince zaman ayırıp ayırmadığınızı bilmiyoruz. Ayırdığınız zamanın süresi değil, kalitesi önemlidir. Tavsiyemiz, çocuğu açık havaya çıkarın, birlikte yürüyün. Fırsat buldukça onu çocuk parkına veya lunaparka götürün. Anne-çocuk beraberliğini zevkli hale getirmeniz için Timaş Yayınları arasında çıkan “Benimle Oynar mısın Anne” isimli kitabımızı tavsiye edebilirim. İçinde 365 eğitici çocuk oyunu bulacaksınız. Çalışıp çalışmadığınızı da yazmamışsınız. Eğer çalışan bir anne iseniz, ona yeterince zaman ayıramadığınız için çocukta sevgi ve güven eksikliği olabilir.
Verdiğiniz bilgiler yeterli olmadığı için ancak genel tahminlerde bulunduk. Umarız bir faydası olur.