Anne Yüreği
Şiirin Arapça aslından tercüme ve düzenleme
Adamın biri, mecnun bir genci aldatmış.
Annesinin yüreğini koparıp getirmesine karşılık,
Büyük paralar, mücevherler vaad etmiş.
Hançerini alıp hemen gitmiş genç,
Annesinin kalbini çıkartmış.
Süratle koşarken birden ayağı sürçmüş,
Düşerken genç, elindeki yürek de yere yuvarlanmış.
Parçalanmış ana yüreği; dayanamamış.
“Yavrum, sana bir şey oldu mu?” diye şefkatle seslenmiş.
Genç adam ne yaptığını o zaman fark etmiş,
Gözyaşlarıyla annesinin kalbini yıkamaya başlamış,
“Ey anne yüreği! Beni affetme, suçum bağışlanır cinsten değil,” demiş.
Derken canına kıymak için hançerini çıkarmış,
Herkese ibret olsun diye ölmek istemiş,
Anne yüreği seslenmiş, “sakın kendini öldürme; ikinci kez yüreğim sızlar” diye feryat etmiş…
…
Cennet anaların ayakları altındadır
“Evet aç bir arslan, zaif bir yavrusunu kendi nefsine tercih ederek, elde ettiği bir eti yemeyip yavrusuna vermesi; hem korkak tavuk, yavrusunu himaye için ite, arslana saldırması; hem incir ağacı kendi çamur yiyerek yavrusu olan meyvelerine hâlis süt vermesi, bilbedahe nihayetsiz Rahîm, Kerîm, Şefîk bir zâtın hesabıyla hareket ettiklerini, kör olmayana gösteriyorlar.” (Bediüzzaman, Sözler, 64)
(*) Bu şiirin Arapça aslı Lübnanlı Şair İbrahim el-Münzir’e (1875-1950) aittir. (bk. Divanu'l-Münzir, Lübnan, 1973)