TR EN

Dil Seçin

Ara

Bir 'İnsan' Yazmak

Bir insan bir sayfaya istediği bir kelimeyi yazdığı gibi, mevcudatı yaratıp terbiye eden Âlemlerin Rabbi de yeryüzünü bir sayfa hükmüne getirip, bu yeryüzü sayfasında nice harika mahlûkatını yazıyor.

 

Bir insan bir sayfaya istediği bir kelimeyi yazdığı gibi, mevcudatı yaratıp terbiye eden Âlemlerin Rabbi de yeryüzünü bir sayfa hükmüne getirip, bu yeryüzü sayfasında nice harika mahlûkatını yazıyor.

‘İNSAN’ kelimesini düşündüğümüzde, bu kelimedeki her bir harf, tek başına bir anlam ifade etmediği halde, bir düzen ile bir araya geldiklerinde bu kelime meydana geliyor. Bir harfin dahi kâtipsiz olamayacağı apaçık ve bedihî olduğundan, elbette ki bu beş harfi bu tarz ile bir araya getiren birisi olacaktır. Çünkü, bu harfler birbirini tanımadıkları, bilmedikleri ve bir araya gelmeyi düşünemeyecekleri gibi her bir harf de ‘İNSAN’ kelimesinden ve onun ifade ettiği mânâdan habersizdir.

İşte bütün bu gerçekler, bu kelimenin mutlaka hem harfleri, hem de kelimeyi bilen birisi tarafından yazıldığını göstermektedir.

‘İNSAN’ kelimesi yerine şimdi de bir insanın şahsını düşünelim. ‘İNSAN’ kelimesi beş harften teşekkül ettiği gibi, bir insan da kâinattaki bütün unsurlardan yazılmıştır. Bu unsurlardan her biri, kelimedeki harfler kadar şuursuz ve cahil olduklarına ve hiçbirisi insaniyet mânâsından haberdar olmadıklarına göre, elbette ki bu element harfleriyle bu canlı insan kelimesini yazan bir Hakîm-i Zülkemâl olan Allah olacaktır.

Tek başına kalmış bir ‘İ’ veya ‘S’ harfiyle ‘İNSAN’ yazmanın mümkün olmaması gibi, kâinatta da hikmet-i İlâhiye’nin takdiriyle tek bir unsurdan İNSAN yazılmamaktadır.

‘İNSAN’ kelimesindeki her bir harf, birçok noktalardan meydana geldiği gibi, bir insanın her bir organı da milyarlarca hücreden teşekkül etmiştir. Bu mânâda, insanın kafasını bir harf, kollarını, gövdesini ve ayaklarını da birer harf olarak düşündüğümüzde, her bir insan bu büyük harflerle yazılmış bir kelime hükmünü alır.

‘İNSAN’ kelimesinde harflerin yerlerini değiştirip, ‘N’ harfi başa, ‘İ’ harfi ise sona konulduğunda bu kelimeye artık ‘İNSAN’ denilemeyeceği gibi, bir insanın da başı ayaklarıyla yer değiştirirse ona ‘İNSAN’ demek mümkün değildir. Demek ki, bu organları sıralarına ve yerlerine koyan Allah, insanı en güzel bir şekilde yaratmıştır.

Büyük harfler üzerinden verdiğimiz bu örnekleri, her bir organ için, meselâ elin parmakları veya gözün beyaz ve siyah kısımları için düşünebileceğimiz gibi, bir hücrenin yapısı için de tatbik edebiliriz. Bu durumda el, göz ve hücre de ayrı birer kelime gibidir.

İşte, her bir harfi mükemmel yazılan bu canlı ‘İNSAN’ kelimesinin kâtibini, nakkaşını ve sanatkârını Alîm, Hakîm ve Rab gibi isimleriyle tanıyoruz.