En Baba Hayvanlar!

 

İnsanlık âleminde baba olmak nasıl kolay değilse, hayvanlar âleminde de baba olmak kolay değil.

Tabiatta pek çok hayvan türünde babalar, tabiri caizse ailelerini sırtlarında taşırlar. Erkek dev su böceği ise, bunu mecazen değil, gerçekten yapıyor!

 

 

KIRMIZI TİLKİ: TATLI-SERT BİR BABA!

TİLKİ DÜNYASINDA doğumu takiben ilk bir ay dişi tilki yuvada kalmak zorundadır. Bu dönemde yavrularını sütle besler ve tıpkı sıcak bir battaniye gibi onları soğuktan korur.

Aynı dönemde babanın görevi ise, dört ya da altı saatte bir yuvaya yiyecek taşıyıp eşini doyurmaktır. Bu iş bölümü, dişi tilki yuvadan çıkıp avlanmaya başlayana dek sürer.

Yavru tilkiler için ise, doksan gün boyunca hayat, annelerinden süt emmek ve yavaş yavaş etrafta gezinmekle geçer.

Ama üç aydan sonra kendi yiyeceklerini araştırmayı öğrenmeleri için babaları onlara ilk büyük derslerini verir. Yuvanın etrafındaki artık yiyeceği toprağın altına gömer ve üstünü de yaprak ve ince dallarla örter. Amacı, yavruların yiyeceği koklayarak bulması ve patileriyle kazarak yiyeceğe ulaşmalarıdır. Böylece yavru tilkiler avcı bir hayvan olacakları yetişkin rollerine en iyi şekilde hazırlanma imkânı bulurlar.

 

 

KEDİ BALIĞI: YAVRULARI İÇİN AÇ KALMAYA RAZI!

ERKEK kedi balığının ağzı, yavruları için bir kreş vazifesi görür. Annenin yumurtlamasının hemen ardından misket büyüklüğündeki yumurtalar, keskin dişlerle dolu babalarının ağzının içinde yüzerler.

Bu strateji de erkek kedi balığının normal beslenmesini engeller. İki veya üç hafta boyunca erkek kedi balığı, kendi vücut yağıyla idare eder. Yavrular yumurtadan çıkıp kendileri bağımsız şekilde yüzmeyi öğrenene kadar bu böyle devam eder.

 

 

HAVLAYAN KURBAĞA: AMFİBİ BABALAR İÇİNDE EN İYİSİ!

DOĞRUSU bu konuda fazla bir rekabet yok. Normalde kurbağalar suya bıraktıkları yumurtalarına bir daha dönüp bakmazlar. Fakat erkek havlayan kurbağa, ebeveynlik konusunda oldukça duyarlı yaratılır.

Yumurtadan çıkana kadar yavrularının başından ayrılmayan erkek kurbağa, belki size tuhaf gelebilir ama, idrarıyla kuruyan yumurtaları tekrar nemlendirir ve onların hayatta kalmalarını sağlar.

 

 

BOYNUZLU BAYKUŞ: ÇOK ÇALIŞKAN BİR BABA!

ERKEK boynuzlu baykuş aile kurmaya, önce kendisine bir bölge seçmekle başlar. Ondan sonra üç beş kez siren gibi öterek bir dişiyi kendisine cezbetmeye uğraşır. Bunda da başarılı olunca, kendisi bir yuva yapmakla uğraşmaz, eski bir sincap yuvası veya şahin yuvasına yerleşir.

Kış aylarının sonlarına doğru dişi baykuşun iki-üç yumurta bırakmasından sonra erkek baykuş için de büyük maraton başlar. Dişi, yuvada yumurtaları soğuktan korumaya çabalarken, erkek sürekli eve yiyecek getirmek için çalışır. Bazen fare, bazen tavşan, bazen sincap, hatta bazen sülün...

Bu işi olduğundan daha zor hale getiren şey ise, çoğu kuş türünün aksine, baykuşlarda dişilerin erkeklerden daha iri olmasıdır. Yani, erkek boynuzlu baykuş, hem kendisini hem de kendisinden bir çeyrek ölçek daha ağır olan dişisini beslemek zorundadır.

Fakat işi bu kadarla kalmaz. Yumurtaları çatlatıp çıkan yavru baykuşlar, acı bağırtılarıyla acıktıklarını ilan edince, erkek baykuşun üzerine binen yük bir kat daha ağırlaşır. Yaklaşık bir ay sonra dişinin avlanmaya başlayacağı güne kadar, erkek baykuşun bu ağır sorumluluğu devam eder.

 

 

DEV SU BÖCEĞİ: YAVRULARINI SIRTINDA TAŞIYAN BİR BABA!

BÖCEKLERİN dünyasında ebeveynlik davranışlarına normalde pek rastlanmaz. Fakat dev su böceği için bu geçerli değildir.

Dişi, yumurtladıktan hemen sonra onları erkek su böceğinin sırtına yapıştırıyor. 150 ya da daha fazla yumurtayı sırtına yüklenen erkek su böceği, onların tüm sorumluluğunu üzerine almış oluyor. Temiz tutmak için yumurtları belli aralıklarla silkeleyen erkek su böceği, onların havalanması için de bir tür diz çökme hareketi yapıyor. Parazitlerden temizlenmeleri ve kurulanmaları için ise, böceğinin yaptığı hareket, suyun yüzeyinde oturmak.

Birkaç hafta içinde yumurtalar üç katına çıkar ve yumurtalarından çıkmalarına yakın böcek, yemeyi bırakır. Bu hareketi, yanlışlıkla yumurtalarından çıkan yavrularını yememek içindir.

Yavrular yumurtadan çıkıp dağılmaya başladıktan sonra erkek su böceği, sırtındaki boş yumurta kalıntılarını tekmeleyerek onlardan kurtulur.

 

 

ASLAN: PEK İYİ BİR ŞÖHRETİ YOK!

ERKEK aslanların baba olmak konusunda pek iyi bir şöhretleri yoktur.

Ama gerçek aslında bunun tam tersidir. Tabiattaki pek çok baba gibi erkek aslanlar da yavrularına düşkündür. Onları kendi soyunun devamı olarak görür ve eşlerini kolladığı gibi onların da güvenliklerine azami dikkat sarf eder.

Buna karşılık, aslan ailesinde yeni bir erkek aslan liderliğe geçtiği vakit, bir önceki erkek aslandan yavruları olan dişi aslanlar, yeni lidere yanaşmaz ve onun soyunun çoğalmasına fırsat tanımazlar. İşte bu yüzden yeni erkek lider, bir önceki liderden olan yavruları öldürerek, dişilerin kendisine yanaşmasına ve soyunun devamına zemin oluşturur. Belki de doğal düşmanı olmayan aslanların nüfusu, bu şekilde belli sınırlar içinde kalıyor olabilir.