Ey içimdeki ben,
Bu yaşlarda tanışmak varmış seninle
Bu kadar gecikmeli miydi, inan bilmiyorum
Belki de şimdi anlayabilirdim seni
Yaşamam gereken her şeyi yaşadıktan sonra
Ne bir eksik, ne bir fazla
Ne bir ileri, ne bir geri
Her yaşadığın yaralar açsa da sende
Neler öğretti,
Ne kadar güçlendin aslında
Kimsenin bağışıklığı yoktur acılara
Yalayıp geçmez, yakar geçer
Yeniden ayağa kalktın, bin türlü yeminle
Bir daha tanıyacağım seni uzaktan diye
Her gelen aynı mı gelir sandın
Yoruldun biliyorum ama,
İnan bana artık birlikteyiz
Artık, önce içimdeki seni dinleyeceğim…
Affet beni,
Seni hep başkalarının gözüyle gördüm
Başkalarının sesiyle duydum
Seni olduğun gibi hiç kabul etmedim ki
Hep istediğim şekillere sokmaya çalıştım
Oysa sen, hep olduğun gibi sevilmeyi
Olduğun gibi kabul edilmeyi istedin.
Ben seni yaramaz bir çocuğun sesi gibi duydum
Belki de kulaklarımı tıkadım sesine
Ama artık önce seni dinleyeceğim…
Sen bana hiç yalan söylemedin ki…
Ben seni duymak istemedim,
İstemediğin tercihler yaşattım sana
Bilmediğin yerlerde bıraktım seni
Oysa sen ne kadar vefalıydın
Ne kadar da masumdun
Kaybolmadın, tekrar buldun geldin bana
Ey içimdeki ben affet beni,
Seni inkarlarıma rağmen, yeniden konuş benimle
Yeniden sev beni
Hatalarımla tanıştım, helalleştim
Tekrar kaldırdım raflarına
Döktüm bütün eteğimdekileri, sana öyle geldim.
Ey içimdeki ben affet beni,
Yeni öğrendim dilini, yeni duydum sesini
Bütün duygularım artık sadece sana açık
Halini hatırını da sorabilirim, sözünü de dinleyebilirim
İnan sen gitmedikçe, ben hep sana geleceğim
Birlikte koşacağız yalınayak
Seni mükemmelin kalıplarına dökmeyeceğim artık
Sadece yeterince iyi olmak yeterli olacak bana
Tüm eksikliklerimle seveceğim kendimi
Artık daha çok dalga geçeceğim
Daha çok affedeceğim
Ve daha çok hayal kuracağım
Çünkü ben unutsam da
Hayallerimi ve dualarımı unutmayanın hatırına
İnan seni daha çok dinleyeceğim
Daha çok konuşacağım seninle…