Kapı
Kapıda kal; kapıda kalmazsın...
KALP KAPISI çalar her an; açmalısın!
Bir andan ötekine bu yeni, yeni, yeni kapılara kapılanmalısın!
Bana bir kapı söyle; önünde hep heye-canlanacağım...
Aradığım her şeyi bulacağım...
Düşüp bayılacağım belki de açılır açılmaz/sevgiliyi görür görmez...
Kapı... deyip geçme! Bu bir eşik... O eşik aralandı mı, aşıldı mı, yaralanıp aralandı mı, paralandı mı... yani gözün hep kapıda olmalı…
Çocuk Nasreddin’i hatırla ve niye sözünü tutmak için annesinin hani kapıdan ayrılmamıştı ya... Sırtlandığı gibi kapıyı sırra kadem basmıştı. Kapının sırrını ne güzel aralar.
Kapıda kal; kapıda kalmazsın.