Ramazan geldi mi,
Son iftarı beklemez,
Bayramımızı baştan ederiz.
Bir nimete erdik mi,
Sonunu beklemez,
Şükrümüzü baştan ederiz.
Hayat dediğin; ahiret hayatı,
Uyanmak için Azrail’i beklemez,
İmanımızı baştan ederiz.
Emir Allah’tan geldi mi,
Açlık da tatlı olur,
İftarı, sahuru seyran ederiz.
Biz midemizdeki açlığa değil,
Oruçla gelen manevi tokluğa bakar,
Gönlümüzü hoş ederiz.
Şimdi Ramazan’dır,
Günahlardan sıyrılma vaktidir,
Tövbe kapısında gözümüzü yaş ederiz.
Nefse, şeytana…
İlahlık taslayan ilahlara değil de,
Allah’a kulluğumuz için,
Sevinçten bayram ederiz.
Biz bayram yapmak için
Bayramı beklemez,
Bayramımızı baştan ederiz.
Ramazan geldi mi,
Bayram ederiz…