Küçük bir çocuk, annesinin örgü şişi ile oynarken, annesi görmüş ve elinden almak istemiş. Çocuk çok ağlamış, vermek istememiş. Annesi şişi almışsa da, çocuğu bir türlü susturamayınca şişi tekrar çocuğuna vermiş. Oyun sırasında, şiş çocuğun gözüne batarak çocuğu kör etmiş.
Aradan yıllar geçmiş ve çocuk bir gün annesine demiş ki:
“O zaman şişi, bana tekrar niye verdin, vermemeliydin; en fazla öğlene kadar ağlardım. Oysa bak bir gözüm kör oldu, sakat kaldım. Şimdi ölene kadar ağlıyorum.”
•••
Bu deyim, “zor da olsa, zamanında alınan tedbirin önemli olduğunu ve ileride yaşanacak daha büyük zararların önüne geçebileceğini” anlatmak için kullanılır.
(Selim Gündüzalp'in Deyimler ve Öyküleri 3. kitabından alınmıştır.)