Çocuğun biri, evde örgü şişi ile oynarken, annesi görmüş ve elinden almak istemiş. Çocuk ağlayarak vermek istememiş, annesi şişi almışsa da, çocuğu bir türlü susturamamış ve şişi tekrar çocuğa vermiş. Oyun sırasında, şiş çocuğun gözüne batarak, çocuğu kör etmiş.
Aradan yıllar geçmiş, çocuk büyüyünce, annesine; “Şişi, bana tekrar niye verdin, vermemeliydin, en fazla öğlene kadar ağlardım. Oysa bak, bir gözüm kör oldu, sakat kaldım. Şimdi ölene kadar ağlıyorum.” demiş.
...
Bu deyim, “zor da olsa, zamanında alınan tedbirin önemli olduğunu ve ilerde yaşanacak daha büyük zararların önüne geçebileceğini” anlatmak için kullanılır.