Söz İncileri

“Tefekkür gafleti izale eder.”     - Bediüzzaman

Bakmak ayrı, görmek ayrıdır.

Neye baktığımız değil, nasıl baktığımız önemlidir. Meselâ, hem mü’min hem de kâfir aynı âlemde yaşar, aynı şeylere bakarlar. Fakat netice çok farklıdır. Mü’min, bütün âlemi ve içindekileri Allah’a bir alâmet olarak görürken, kâfir aynı şeyleri “tabiat eseri” olarak değerlendirir.

Pek çok insan dış görünüşe müptelâdır. Dış görünüşe aldanan bir bakış, gerçeği göremez. Meselâ, görünüşte yağmur buluttan, meyve ağaçtan, çocuk anne babadandır. Gerçekte ise, Allah bu neticeleri o sebeplerle göndermektedir. Yoksa, çocuğunun resmini çizmekten aciz bir anne, her hücresiyle, her azasıyla bir kudret ve ilim harikası olan o bebeği nasıl yapsın? Şuursuz ağaç, o güzelim meyveleri nasıl meydana getirsin? Cansız bulut, yeryüzünde hayatın devamına vesile olan o yağmur damlalarını muhtaç yerlere nasıl göndersin?

Pencereye bakmakla pencereden bakmak aynı şey değildir. Pencereye bakanlar olsa olsa lekeleri görürler. Pencereden bakanlar ise nice güzellikleri seyrederler.