Söz İncileri

Bütün firaklardan gelen feryadlar, aşk-ı bekadan gelen ağlamaların tercümanlarıdır.    

                - Bediüzzaman

*****

Yaşlı bir kadın aynaya baktığında kendi kendine şöyle demiş:

''Ah, nerde eski aynalar. Onlar insanı ne güzel gösterirdi.''

Aslında aynalarda suç yok. Onlar biz ne isek onu gösterirler.

İnsan, pek çok şeyleri sever. Sözgelimi, gençliği, hayatı, makamı, serveti, şöhreti... Ve insan, sevdiği bu şeylerden ayrılmaktan hoşlanmaz, daima onlarla beraber olmak ister. Fakat şöyle veya böyle, ister istemez bunlardan ayrılır. Bu ayrılık, insan ruhunda derin yaralar açar, ızdırap verir. Şiir kitaplarına bakıldığında bunun çok örneklerini görmek mümkündür. Şairlerin ekserisi, sevdikleri şeylerden ayrılmanın verdiği ızdırabı, kuvvetli bir feryad olarak dile getirmişlerdir. Demek ki bu insan ayrılık istemiyor, devam ve beka arzu ediyor. Onun bu fıtri ihtiyacı ebediyet yurdu olan ahirette telafi edilecektir. Oradaki gençliğin ihtiyarlığı yoktur. Oradaki hayat hiç bitmez. Orada makamlar geçici değildir. Oradaki servetler tükenmez... Müjde böyle.