TR EN

Dil Seçin

Ara

Aynanın Hakikati

Aynanın Hakikati

Kendi suretini, benliğinin kalın abasından sıyırmış Veysel Karanî, aynaya baktığında sadece bir HÂLIK’ın mahlûkunu görüyordu.

Ve bir REZZAK’ın merzukunu.

Bir MÂLİK’in memlûkünü.

Bir HAYY’ın meyyitini.

Bir GANİYY’in fakirini.

Bir BÂKİ’nin fanisini.

Bir KAVİ’nin zayıfını.

Bir ŞÂFİ’nin türlü türlü marazlara müptela şifa bekleyen hastasını görüyordu. 

Ve varlığın, EVVEL ve ÂHİR, ZÂHİR ve BÂTIN tabakalarında, esması iç içe geçmiş, “Bir nakışta bin nakşı nakşeden Nakkaş’ın” dantelalı sanatlarını okuyordu. 

İşte insan aynaya baktığında kendini böyle görmeli...