Ne yaptığımız kadar yaptıklarımızı ölçülü yapıp yapmadığımız da önemlidir…
Nerede haddi aşıyorsak, orada canımız yanar... Mesela en sevdiğimizle en fazla imtihan edilmek gibi...
En fazla şefkat ettiğimizin, en merhametsizce davranması gibi...
En çok yardım ettiğimizin, en nankör olması gibi...
En çok güvendiğimizin, sırtımızdan vurması gibi...
Her şeyin fazlası zarardır...
Sevginin, şefkatin, merhametin, güvenmenin, yardım etmenin hatta affetmenin bile...
Elinizi vermeye, kalbinizi sevmeye alıştırın ama ölçüsüzce olmasın... Sonra ben nerede hata yaptım diye, kendinizi suçlar da suçlarsınız...
“Allah (cc) haddi aşanları sevmez.”
Haddi aşmayı hep negatif düşünmemek lazım, pozitif sandıklarımızda da haddimizi aşıyorsak orada da hüzün kaçınılmaz olabiliyor…