GÜL GİBİ
Gül, kalbim gibi…
İç içe duygularım,
Bundan mıdır ki,
Gül görünce,
Elimde değil duygulanırım.
Hasret kat kat içimde,
Gül gibi perde perde.
Sana geleceğim an,
Bilmem ki, ne zaman, nerde.
Şimdilik tek tesellim dilimde,
Esselatü vesselâmu aleyke
yâ Rasulallah.
***
“ÜMMETİM!..” DEDİĞİNDE
Namazım biatımdır,
Her secdede kalıbımı mühür gibi basarım.
İmanım şerefimdir,
Kalbimde büyüttüğüm inci gibi taşırım.
Yâ Rasulallah!..
Tuttum mu elini geriye bakmam,
Bütün gemileri yakarım.
Yeter ki emrin olsun,
Yollar ne ki, dünyaları aşarım.
İzini göreyim yolunda,
Yoksa hiç olurum, şaşarım.
Rabbim o gün sorduğunda,
“Şahidim yâ Rab!” diyebilmek için yaşarım.
Yâ Rasulallah!..
Yeter ki ‘Ümmetim!..’ de,
Lebbeyk der hemen koşarım.
***
HAYAT GÜNEŞİMİZ
Yâ Rasulallah!
Derdimizi dert, ihtiyacımızı yük edindin.
Yollara düştün önden, yolları yol eyledin.
Beşeri, Hakka giden kul eyledin.
Sevgin derya gibi coşup, dalga dalga sararken,
Ben avuçlarla uzatılan bulanık sulara kandım,
Sevgin varlığımı güneş gibi ısıtır, aydınlatırken,
Ben mumların gölgeli ışığına aldandım.
Kalpsiz kalır bu kalbim senin sevgin olmadan
Seni sevmek bana armağandır candan aziz Canan’dan.
Sevginle var oldum, sevginle yaşıyorum,
Ama ne ki kalbimin kabı küçük
Olsun, varsın küçük olsun,
Yeter ki, güneşe dönen bir aynacık olsun,
Küçücük de olsa, taşıdığı çok büyük,
Levlake sırrından pay taşımaktan daha büyük, ne büyük…